Paulien is een bezige bij: ze sport, onderneemt veel, leest graag, past op haar kleinkinderen én ze is sinds een aantal maanden één van onze Host in de Bibliotheek in Velserbroek. De naam zegt het al: als bibliotheekondersteuner ondersteun je de Bibliotheekmedewerkers met van alles en nog wat: je ruimt de binnengekomen boeken op (nadat ze in quarantaine zijn geweest), helpt met gereserveerde boeken zoeken, maakt klanten wegwijs in de bieb en helpt ze met in- en uitlenen van boeken, als dat nodig is. “Ik vind het heel leuk om te doen, het bevalt me goed!” aldus Paulien.

Paulien komt en kwam al graag in de Bibliotheek om boeken te lenen. Al van jongs af aan, net als haar zussen: ”Als we zussendag hebben, zet ons dan maar in een boekwinkel of bibliotheek, dan hoor je ons de rest van de dag niet meer!” Dat ze de Bibliotheek belangrijk vindt, is dan ook geen verrassing. Vooral voor kinderen, zodat ze al jong met boeken in aanraking komen. “Ik zie het bij mijn eigen kinderen en kleinkinderen. Altijd voorgelezen. Mijn oudste kleinkind kan nu net lezen en hij leest, met nog wat horten en stoten, zijn kleine broertje voor, die aandachtig luistert. Echt schattig om te horen en te zien.”

Het was dan al snel duidelijk voor haar dat ze graag als vrijwilliger aan de slag wilde gaan in de bieb. “Nadat ik met pensioen was gegaan zag ik een keer een folder in de Bibliotheek liggen waarop stond dat de Bibliotheek op zoek was naar vrijwilligers. Ik heb gereageerd en kreeg daarna verschillende functies voorgelegd. De functie van Host past het beste bij me. Ik vind het heerlijk om boeken in m’n handen te hebben en lekker bezig te zijn!”. En je krijgt heel wat boeken door je handen als je Host bent, want opruimen van de teruggebrachte boeken is één van de taken. “In het begin was het wel even wennen aan alle genres en wat nu waar moet staan.” Inmiddels heeft Paulien dit al goed onder de knie en kent ze haar weg wel in de Bibliotheek.

Nóg een bijkomend voordeel van al die boeken in je handen hebben: je komt heel wat leuks tegen: ‘Je wordt er heel hebberig van, haha”. Paulien is vooral dol op Engelse detectives. “Ik leerde via mijn buurman een schrijver kennen en dat is Dick Francis. Die schrijft boeken over paardenrennen. Ik heb er zelf helemaal niks mee, maar ze zijn zo spannend geschreven, geweldig! Ik wil ze allemaal lezen! Wat ik ook een fantastisch boek vind is Het Parfum van Patrick Süskind. En de boeken van Maarten ’t Hart, ook één van mijn lievelingsschrijvers. En Kader Abdolah, ook geweldig.” Dat komt mooi uit, want we hebben deze boeken allemaal in de bieb!

Het werken in de Bieb als vrijwilliger bevalt haar dus goed: “Ik ben heel tevreden hoe het nu gaat. Ik leer ook steeds weer iets bij. Het is als vrijwilliger heel belangrijk dat je het gevoel hebt dat je wordt gewaardeerd en dat doen ze bij de Bibliotheek zeker.” Lijkt het jou ook leuk om als Host aan de slag te gaan? We hebben nog enkele vacatures openstaan. Kijk snel op de website (ook voor andere leuke vacatures) of meld je direct bij Jet Winkel (jwinkel@bibliotheekvelsen.nl).
 

Zo’n 1,5 jaar geleden verhuisde Erica naar IJmuiden. Zus Jet, onze coördinator vrijwilligers, greep de nieuwbakken status van Erica als IJmuidenaar direct aan om haar enthousiast te maken voor de functie van voorlezer bij de VoorleesExpress Velsen. Dit was een toen nog nieuw op te starten project binnen de bibliotheek. Als voorlezer lees je 20 weken lang voor aan kinderen met een (risico op) taalachterstand. Dit doe je bij hen thuis en wanneer dit niet kan, digitaal. Het doel van de VoorleesExpress Velsen is om het leesplezier en de woordenschat bij kinderen te vergroten en hun ouders bewust te maken van het nut van voorlezen. Nou, daar had Erica wel oren naar!

Inmiddels loopt de VoorleesExpress Velsen al een tijdje en heeft Erica, net voor de crisis begon, het traject van 20 weken bij haar gezin afgerond. Ze kwam wekelijks thuis bij ze om samen te lezen. Maar dat niet alleen; ze zong liedjes met haar voorleeskind en deden samen spelletjes als ‘Memory’, ‘Pim Pam Pet’, en ‘Ik zie, ik zie wat jij niet ziet’. “Met spelletjes en
liedjes ben je ook veel met taal bezig, je hoeft niet alleen maar voor te lezen.”

De VoorleesExpress Velsen gaf en geeft haar veel voldoening: “Je krijgt het gevoel dat je het verschil kan maken voor een kind.” En ze is er nog lang niet ‘klaar’ mee; vanaf september gaat ze aan de slag als vrijwilligercoördinator voor de VoorleesExpress Velsen. Ze gaat dan zelf in totaal 5 vrijwilligers en hun gezinnen begeleiden. Erica kan daarbij mooi putten uit haar eigen ervaringen. Ze denkt dat deze rol haar nog meer past. Haar nieuwe taken zijn voor haar iets makkelijker in te delen en, zo vult ze met een glimlach aan: ”Ik ben ook wel iemand die zich vrij snel hecht aan een persoon, dus na de 20 weken vond ik het best lastig om afscheid te nemen!” Maar Erica gaat soms nog wel eens langs voor een potje Memory of ‘Papegaaitje, leef je nog?’, dat wil ze niet missen!

Erica vindt de bibliotheek en de VoorleesExpress Velsen heel waardevol: ”ik vind het belangrijk voor kinderen om te lezen. Het is zo goed voor de taalontwikkeling, in welke taal dan ook. Het is de bouwsteen voor zoveel dingen meer! Ik heb mijn dochter ook altijd voorgelezen. Vooral Jip en Janneke. Die heb ik ook voorgelezen aan mijn voorleeskind. Het zijn lekker korte, kneuterige verhaaltjes en spreken heel erg aan. Het is dan ook mijn favoriete kinderboek.”

Een favoriet boek voor volwassenen heeft ze ook: “Haar naam was Sarah (van Tatiana de Rosnay), prachtig. Heel indrukwekkend. Mijn schoonvader was nooit echt een lezer, ik zag hem nauwelijks met een boek. Toen heb ik hem dit boek gegeven. Hij heeft het in één keer uitgelezen en zelfs hij heeft een traantje weggepinkt, dat is ook wel een mooie herinnering aan dit boek.”

Spreekt het jou ook aan om als voorlezer aan de slag te gaan en wil jij ook het verschil maken? Meld je dan snel bij Jet Winkel, coördinator vrijwilligers (jwinkel@bibliotheekvelsen.nl). Het kost je ongeveer 3 uur per week (ook goed te doen naast werk of studie). Je wordt niet zomaar voor de leeuwen gegooid: je volgt een uitgebreide training en je maakt daarnaast gebruik van een ondersteunende app, waarin je ook je eigen ervaringen kunt noteren. En iedere maand is er een inloopspreekuur, waarbij je ook tips en adviezen uit kunt wisselen met de andere vrijwilligers. Heel handig!

Als je op donderdagmiddag naar de Bibliotheek in IJmuiden komt, dan heb je onze vrijwilliger Ina vast wel gezien. Sinds we weer open zijn is Ina één van onze portiers. Ze verwelkomt iedereen met een glimlach en vertelt aan de klanten wat er op dit moment mogelijk is in de Bibliotheek.

Het verwelkomen van klanten is niet onbekend voor haar: vóór de Coronacrisis was ze gastvrouw en hielp ze in de ochtend klanten wegwijs te maken in de Bieb en te helpen met materialen terugbrengen en uitlenen.

Ina woont in IJmuiden, samen met Omar de Perzische kat. Na 48 jaren gewerkt te hebben is ze gestopt en geniet ze nu van haar pensioen. Toen ze nog werkte zag ze een keer een advertentie in de Jutter staan, waarin stond dat de Bibliotheek op zoek was naar vrijwilligers. Ze zei tegen haar man, die toen nog leefde: ”Als ik stop met werken, dan ga ik mij daar aanmelden!” En zo geschiedde: sinds september 2018 is Ina één van de vaste gezichten als gastvrouw in onze Bieb. “Ik vind het hartstikke leuk om te doen!”

Toen ze zich meldde bij de bieb waren er diverse vacatures, maar die van gastvrouw sprong er voor haar uit. Vooral het klantgericht zijn sprak haar aan: “Ik heb altijd bij dienstverlenende bedrijven gewerkt. Ik ben begonnen als radiotelefoniste bij Scheveningen Radio. Ik had daarbij veel contact met schepen. Moest ook in andere talen praten en er kwam ook veel radiotechniek bij kijken. Toen dat werd opgeheven heb ik soortgelijke functies gehad. Ik ben altijd wel klantgericht bezig geweest.” En dat is ook wel te zien, Ina heeft voor iedere klant wel een aardig woordje klaar en helpt klanten graag.

Ina mag graag lezen. Toegegeven, vroeger was dat meer dan nu. Maar nog steeds vindt Ina het heerlijk om in een boek weg te duiken. Eén van de boeken die haar het meest is bijgebleven is ‘Het huis met de geesten’ van Isabel Allende. “Dit boek gaat over de Chileense burgerklasse. Ik vond het zo indrukwekkend! En als kind heb ik ‘Alleen op de wereld’ (van Hector Malot) zo’n beetje verslonden!”

Ina draagt de Bibliotheek een warm hart toe. “Als kind was ik al lid. Lezen is zo belangrijk voor je ontwikkeling.” Ina heeft de Bibliotheek zien verschuiven van een plek waar je uitsluitend boeken kunt lenen naar een plek waar je ook elkaar kunt ontmoeten. De Bibliotheek heeft steeds meer en meer een sociale functie. En daarnaast vind ze de sfeer heel prettig; rustig en ontspannen. Ook om in te werken: “Alleen als er een klas met kinderen komt, dan heb je wat meer reuring, maar dat is ook leuk”, zegt ze met een grote glimlach, “ik vermaak me heel goed in de Bibliotheek!”

Wil je ook graag als vrijwilliger komen werken in een leuke, ontspannen omgeving? Kijk hier voor de nieuwste vacatures.

Deze keer de eer aan Marie-Louise Witteman. Marie-Louise is al een aantal jaren vrijwilliger bij de Bibliotheek. Ze begon bij het (toen nog) uitleenpunt in het Terras in Santpoort-Noord. Toen het uitleenpunt daar stopte, kreeg ze de vraag of ze iets anders wilde gaan doen bij de Bibliotheek.

En dat werd het voorlezen aan de allerkleinsten van 0 tot 4 jaar tijdens BoekStartPret in de Bibliotheek. Samen met een andere vrijwilliger leest Marie-Louise een boekje voor en daarna volgt er een activiteit dat past bij het boekje, zoals een spelletje, een knutselwerkje maken of een dansles. Marie-Louise: “Ik ben dol op voorlezen, ik las mijn kinderen voor en nu ook mijn kleinkinderen. En ze doet het met veel plezier: “Ik vind het heel belangrijk om kinderen al heel jong bij te brengen dat lezen leuk is en om ook de ouders erbij te betrekken”.

Sinds kort leest Marie-Louise niet alleen voor in de Bibliotheek, maar komt ze ook bij een gezin thuis om voor te lezen. Ze is namelijk ook vrijwilliger bij de VoorleesExpress. “Als vrijwilliger van de VoorleesExpress lees je bij gezinnen thuis voor aan kinderen met een taalachterstand. Het is de bedoeling met het voorlezen om het gezin te enthousiasmeren om boeken te lezen en zo de taal te verbeteren”.

Het hele gezin wordt betrokken bij het voorlezen. Op dit moment leest ze voor in een Turks gezin. Het gezin bestaat uit vader, moeder, hun dochter van 9 en hun zoon van 5. “De kinderen staan te springen in de gang als ik kom. Het meisje is heel gretig, wil graag lezen. Het jongetje vindt lezen minder leuk en daarom doet Marie-Louise spelletjes met hem. Memory is favoriet. Hij vertelt dan wat hij op de kaartjes ziet. Ook daar ontwikkelt hij de taal mee. En natuurlijk blijf ik ook aan hem voorlezen. Ik heb, samen met Nadine de projectleider van de VoorleesExpress, boekjes uitgekozen die bij hem passen. Ik had laatst Het Poepboek meegenomen, en dat vond hij geweldig!” Ook de moeder van het gezin wil graag de taal beter leren en Marie-Louise helpt haar daar bij.

Op mijn vraag wat haar eigen favoriete boek is, zegt ze lachend: “Ik heb heel veel lievelingsboeken, ik kan niet kiezen. Ik hou van boeken met een historisch achtergrond, zoals de boeken van Carlos Ruiz Zafon. En de Milleniumboeken (van Stieg Larsson/David Lagercrantz) vind ik ook leuk om te lezen“.

Marie-Louise vervult haar werkzaamheden voor de Bibliotheek graag. Ze vindt de Bibliotheek heel belangrijk: ”De Bibliotheek is het begin van het ontwikkelen van lezen en lezen zorgt dat je erbij hoort. Ik kom uit een groot gezin. Het broertje onder mij heeft dyslexie. Tegenwoordig is dat geen probleem, maar vroeger werd je dan bestempeld als ‘achterlijk’. Hij had moeite met lezen, maar achterlijk was hij zeker niet! Gelukkig is het met hem allemaal goed gekomen, maar daardoor ben je er wel van bewust hoe belangrijk het is om te lezen. Als je niet goed kan lezen, dan mis je de boot. Vul maar een formulier in, dat gaat niet als je het niet begrijpt”.

Lijk het je leuk om een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van taalvaardigheid, op welke manier dan ook? Ga dan bij ons aan de slag als vrijwilliger, we kunnen je hulp goed gebruiken! We hebben op dit moment vacatures voor voorleesvrijwilliger bij BoekStartPret, voorleesvrijwilliger bij de VoorleesExpress en nog vele andere leuke vacatures.

Voorlezen en voorgelezen worden: wat is er leuker dan dat?! Dat vindt onze voorleesvrijwilliger Marian van der Giessen nu ook. Al sinds bijna vijf jaar leest ze voor aan kinderen van 4 tot en met 6 jaar bij het Voorleesfeest en aan kinderen van 7 jaar en ouder tijdens Verhaalkabaal.

Tot vijf jaar geleden werkte ze bij de kleuters in het basisonderwijs. Ze ging met vervroegd pensioen en had altijd al gezegd dat ze dan vrijwilligerswerk wilde doen. ‘Ik dacht aanvankelijk dat ik dat in een verzorgingstehuis of bij stichting De Zonnebloem wilde doen, maar toen kwam mijn schoonmoeder te overlijden. Dat had zo’n impact dat ik bedacht dat ik misschien toch liever met kinderen wilde werken.

”Toen kwam de advertentie voor voorleesvrijwilliger op haar pad. “Mijn man had de advertentie gelezen in de krant en zei ‘goh, is dat niet iets voor jou?’. Ik heb gesolliciteerd, de procedure doorlopen en zo is het balletje gaan
rollen.”

Marian geniet van het voorlezen. Samen met handpop Daan neemt ze de kinderen mee in het boek en stelt ze vragen aan de kinderen. Het is heel interactief. Na het voorlezen wordt er nog een leuke activiteit als knutselen of een spelletje gedaan, dat past bij het thema van het boek. En er is ook een informatietafel met boeken om te lenen, ook passende bij het thema. Marian zoekt daar zelf de boeken bij uit: “Ouders en kinderen zien dan ook direct welke boeken de bibliotheek nog meer heeft”.

Ook het stukje taalvaardigheid, dat je met voorlezen vergroot, vindt Marian een belangrijk punt. “Ik heb bij Verhaalkabaal twee Hongaarse meisjes, die trouw elke keer samen met hun moeder komen. Ze zijn heel duidelijk bezig om de taal te leren. Ik vind het heel waardevol dat ik daar een bijdrage aan mag leveren.” Nu zou je denken dat Marian al haar hele leven gek is op boeken. Maar nee: ”Als kind zijnde heb ik zelf heel weinig gelezen, ik hield niet van lezen. Sinds ik met pensioen ben en bij de Bibliotheek ben aangesloten is er een wereld voor me open gegaan op het gebied van lezen. Ik heb nu tijd en ik vind het heerlijk! Als ik al die boeken lees, dan denk ik, oh wat jammer dat ik vroeger niet heb gelezen!” Ze haalt de ‘schade’ dan nu ook goed in!

Marian vindt de Bibliotheek belangrijk. Niet alleen voor boeken lenen, maar ook voor de sociale contacten. Ook als vrijwilliger: “Ik vind het heel prettig om iets te doen voor mijn medemens. En ik zie ook heel duidelijk terug dat je wordt gewaardeerd als vrijwilliger in de Bibliotheek.”Nog een extra pluspunt: de eigen ontwikkeling: “Ik ontwikkel mezelf. Kijk maar naar het lezen dat ik op oudere leeftijd heb opgepakt en daar duidelijk mijn plezier in heb.“

En Marian blijft uitdagingen oppakken op het gebied van lezen. “Ik was onlangs geprikkeld door een televisieprogramma van Floortje Dessing, waarin het boek ‘Mijn leven in de wildernis’ (van Miriam Lancewood) werd genoemd. Ik zag online dat het boek in de Bibliotheek was, maar nu is de Bibliotheek gesloten (NB: in
verband met de Corona-perikelen is de Bibliotheek in ieder geval tot dinsdag 28 april gesloten). Ik zag dat het ook als e-book is te lezen. Dat heb ik nog nooit gedaan, dus dat ga ik nu eens proberen of me dat lukt!”, zegt ze met een lach. Marian is dus wel in voor een mooie uitdaging!

Jij ook? Kom dan bij ons werken als vrijwilliger! Kijk hier voor de openstaande vacatures.

Deze keer staat onze vrijwilligster Madelinde van Grieken in de schijnwerpers. Madelinde vervult maar liefst twee functies bij de bieb. Sinds 2,5 jaar is ze docent Digisterker en BoekMaatje. “Ik was een jaar met pensioen en ik wilde wel weer wat doen. Ik wilde A. iets op projectbasis en B. iets met mijn hersenen. Ik zocht op vrijwilligerswerk en zo kwam ik uit bij de functie van docent Digisterker.”

De functie van docent Digisterker vervult ze graag. “Ik heb nu drie keer de cursus gegeven en ik vind het heel leuk om te laten zien wat mensen allemaal kunnen met hun DigiD. Mensen moeten soms over de streep worden getrokken wat betreft de digitale overheid. Je hoort vaak ‘ik heb het niet nodig, ik zie het vanzelf wel’ of ‘mijn kind regelt het wel voor me’, maar als ze dan eenmaal op de cursus zijn geweest en weten wat ze kunnen met hun DigiD, zoals de ziektekostenverzekering bekijken of AOW aanvragen, dan gaat er een wereld voor ze open. Dan zijn ze er heel blij mee.”

En Madelinde is dus ook nog BoekMaatje: “Tijdens het intakegesprek vroeg Jet (Winkel, vrijwilligerscoördinator bij de bibliotheek) of ik ook belangstelling had om BoekMaatje te worden (NB: een boekmaatje komt de boeken thuisbrengen bij klanten die niet meer zelf naar de bibliotheek kunnen komen). Ik heb er even over nagedacht en toen dacht ik, ik probeer het gewoon”. En tot op de dag van vandaag heeft Madelinde daar geen spijt van. “De klanten vinden het fijn als je er bent. Ik heb ook klanten waar ik lekker mee over de boeken kan praten. Ik kan ze boeken aanraden, maar andersom geldt dat ook! Ik leer ook weer van hen, dat vind ik erg leuk. “

Madelinde leest graag en veel, ze houdt erg van boeken lezen. Vooral in de trein en op vakantie. Vroeger ook al, toen haar (inmiddels volwassen) dochters nog meegingen: “We konden dan heerlijk met z’n vieren zitten voor de tent en alleen maar lezen, lezen, lezen! Ik probeerde ook altijd boeken uit te zoeken die ze onderling konden wisselen, maar die ik zelf ook nog kon lezen, zoals de boeken van Thea Beckman.” Dat scheelt weer ruimte, goede tip van Madelinde!
Op de vraag waarom Madelinde de bibliotheek belangrijk vindt, antwoordt ze het volgende: “omdat ik vind dat mensen méér moeten lezen. En ik ben er sinds 2,5 jaar achter dat de bibliotheek veel meer is dan alleen boeken. Ik denk dat veel mensen niet weten wat de bieb allemaal doet. Het heeft een sociale, maatschappelijke en culturele functie. Het is een ontmoetingsplek!”

Wil jij ook, net als Madelinde, erachter komen wat de Bibliotheek nog meer te bieden heeft? Kijk dan snel op de website. Ook nog tijd over én wil je graag leuk en dankbaar vrijwilligerswerk doen? Neem dan contact op met Jet Winkel, onze vrijwilligerscoördinator. Zij kan je alles vertellen over vrijwilligerswerk in de Bibliotheek.

Wie wel ‘ns bij een lezing of workshop in de bibliotheek is geweest heeft haar ongetwijfeld wel gezien: onze vrijwilligster Inge Cornelisse, gastvrouw bij activiteiten. “Ik zat laatst te denken: Hoe lang ben ik hier eigenlijk al vrijwilligster?” zegt ze lachend. Dat blijken er al weer ruim drie jaren te zijn!

Inge vervult haar functie als gastvrouw Activiteiten met veel plezier. Vooral het contact met klanten en collega’s vindt ze fijn. In het dagelijks leven werkt ze als zelfstandige: “Ik heb een eigen kinder- en jongerencoachpraktijk. Het is ontzettend leuk werk, maar ik werk altijd alleen. Van het werk hier vind ik het juist zo leuk om collega’s te hebben en dat je buiten de deur bent. Het is heel gezellig”

Inge heeft een enorme passie voor boeken. Thuis heeft ze een grote boekenkast die van onder tot boven helemaal vol staat. Maar van Inge mag het nog wel meer: “Ik hou heel erg van boeken. Het is dat mijn man zegt ‘zullen we het hier maar bij houden?’. Want anders… Gelukkig kan ze helemaal los in de bieb voor nog meer leesvoer! Een favoriet boek heeft ze ook “Paaz van Myrthe van der Meer. Het boek gaat over haar opname op de psychiatrisch afdeling van een ziekenhuis. Ik ben zelf bijna een half jaar in revalidatiecentrum Heliomare opgenomen geweest voor een revalidatietraject, dus het is herkenbaar voor me. De schrijfster schrijft met de nodige humor over pittige problemen. Ik lees het met een lach en een traan.”

Het extra voordeel van haar werk als vrijwilliger Activiteiten is dat ze af en toe zelf ook een activiteit ‘mee kan pikken’. “Eén van de activiteiten die me het meest bij is gebleven is de boekpresentatie van ‘Toen ik je zag’ van Isa Hoes (NB: dit boek gaat over de depressies en de dood van haar man Anthonie Kamerling). Ik kon me herkennen in haar verhaal, had zelf net een zware depressie gehad. En ze was van TV! Met heel veel moed heb ik haar gevraagd of ik met haar op de foto mocht, haha.” Natúúrlijk mocht dat. Een andere bijeenkomst was de presentatie van een maquette van nieuwbouw in IJmuiden. “Van tevoren dachten ze dat er niet veel publiek zou komen, maar het publiek bleef maar binnenkomen!” Liters koffie en thee heeft ze toen geserveerd.

Privé komt Inge ook geregeld in de bieb. “Ik heb ook wel eens een boek nodig voor mijn werk. Er is hier zo’n enorm aanbod. Ook voor kinderen is dit heel fijn, je kunt echt ontdekken wat je leuk vindt en enthousiast worden van lezen!” En lezen is weer goed voor de taalontwikkeling.
Inge een keer in levende lijve ontmoeten in de bibliotheek? Kom dan een keer meedoen aan één van onze activiteiten en wie weet schenkt Inge je dan binnenkort een kopje koffie of thee in.

Mocht vrijwilligerswerk in de bibliotheek jou aanspreken, aarzel dan niet en neem contact met ons op. We hebben diverse vacatures.

Als eerst bijt Sonja het spits af. Sonja is sinds een aantal weken vrijwilligster in het Leescafé op maandagmiddag en woensdagavond. Ik spreek haar, waar kan het ook anders, in het Leescafé. Ze is de eerste van alle vrijwilligers die ik mag interviewen. “Het lastigste vind ik het melk opschuimen. De eerste keer ging meteen goed, maar nu lukt het niet, wat ik ook probeer. Ik ben nog volop aan het oefenen!” vertelt ze me met een lach.

Ze kwam eigenlijk naar de bibliotheek om lid te worden. Ze had net gehoord dat haar werk helaas stopt per februari na 18 jaar. Haar gedachte was om onder andere, als ze iets meer tijd had overdag, boeken te gaan lezen. Eenmaal in de bibliotheek viel haar oog op de vacature voor het Leescafé en dat leek haar wel wat: “Ik doe namelijk ook één keer in de maand de catering op het Forteiland en dat vind ik heel leuk om te doen.” En “ik wil niet de hele dag thuiszitten, maar me juist onder de mensen begeven.” Dat komt allemaal samen in het Leescafé.

In de zomer had ze al gehoord over vrijwilligerswerk in de bibliotheek: ”je collega vertelde me daar over Boekmaatje (NB: een boekmaatje komt bij klanten, die zelf niet meer naar de bibliotheek kunnen komen, thuis om boeken om te wisselen). Dat leek me interessant en daardoor is het balletje gaan rollen. Boekmaatje is er nog niet van gekomen, maar het werken in het Leescafé is een mooie eerste stap.”
Sonja leest graag. Vooral biografieën “De laatste twee die ik heb gelezen gingen over Michelle Obama en Tina Turner. Ik vind dat wel interessant om te lezen wat mensen beweegt.”

Ze vindt de bibliotheek en vrijwilligerswerk belangrijk. In haar geval gaat het om het sociale contact. Het onder de mensen zijn. Dan is het Leescafé en de bibliotheek voor haar een hele fijne plek!
P.S: Mocht vrijwilligerswerk in de bibliotheek jou aanspreken, aarzel dan niet en neem contact met ons op. We hebben diverse vacatures.

Het avondje van Sinterklaas is weer in zicht: het carillon van IJmuiden speelt Sinterklaasliedjes en op de gekste plekken komen we Pieten tegen. Heerlijk, deze tijd van het jaar, met alle feestjes en feesten.
Schoen zetten
Thuis zijn we ook volop in de feeststemming. Mijn dochter van bijna drie mocht haar schoen zetten. Uiteraard moest daarbij ook een liedje worden gezongen. Vrolijk begon ze te zingen: ‘Sint Maarten, Sint Maarten, de koeien hebben staarten!’ ‘Eh, dat is de verkeerde Sint, schatje’, zei ik haar. Al die Sinten ook…
Boekencollectie
Ik had al een boekje voor haar meegenomen uit de bibliotheek over Sinterklaas, om haar wat voor te bereiden. In onze bibliotheek hebben we een hele mooie, grote collectie van Sinterklaasboeken. Ook over de kerst, trouwens. Die staan er weer als de Goedheiligman zijn tocht naar Spanje heeft ingezet.
Tijdens het schoen zetten kwamen we erachter dat we geen wortels meer voor het paard hadden. Oei, wat nu, wat lust het paard dan? Gelukkig kwam ze zelf met een oplossing. “Ik denk dat het paard wel hooi of een appel wil, mama”, zei dochterlief. Had ze in het prentenboek gezien. Hooi hadden we niet, maar gelukkig wel een appel. Paard blij, zij blij en wij blij!
Cadeautip
Oja, mocht Sinterklaas nog op zoek zijn naar mooie cadeaus, dan heb ik nog wel een tip: in de bieb staan twee vitrinekasten vol met leuke cadeaus om cadeau te geven. In de ene vitrine staan schattige knuffels, die gemaakt zijn door de dames van het Craft Café. In de andere staan mooie kaarsen, kaarten en schalen. Deze zijn gemaakt door de dames en heren van de dagbesteding van de Hartekamp. Dus kom vooral shoppen in de bibliotheek!
 

“Mama, mag ik Nijntje kijken?”, “Mama, mag ik foto’s kijken”, “Mama, ik wil zelf mijn filmpje op de telefoon aanzetten”. Nu we weer meer binnen zitten door de regenachtige dagen, heeft mijn tweejarige ook weer meer interesse voor mijn telefoon. En dan niet om papa of oma te bellen, maar echt voor het ‘swipe’-deel. Dat kan ze als de beste.
Week van de Mediawijsheid
Af en toe mag ze een spelletje doen of een filmpje van Juf Roos, Peppa Pig of Nijntje zien. Foto’s wil ze ook kijken. En filmpjes van zichzelf. Ze moet altijd enorm lachen om een filmpje waar ze – amper twee turven hoog – “sipaasappelsáááp” drinkt. En dan moet ik ook lachen. En kijken we het filmpje zomaar 8 keer achter elkaar omdat zij er niet genoeg van krijgt en ik op mijn beurt niet genoeg van haar lach krijg. Quality time, maar ook weer extra schermtijd. Ook voor mij blijft het lastig om in te schatten. Hoe lang voelt het goed?...
Van 8 tot en met 15 november is het de week van de Mediawijsheid. Een moment om stil te staan bij je mediagebruik. Het thema dit jaar is Aan of uit. Of in ons geval: nog een filmpje en haar prachtige lach horen of toch iets anders doen?
Activiteiten
In de bibliotheek organiseren we ook diverse activiteiten in deze week. Insecten en andere rare wezens uit boeken komen tot leven via een app tijdens het voorlezen op woensdag 13 november. En op vrijdag 15 november om 10.00 uur komt een verpleegkundige van het JGZ tips geven over mediagebruik tijdens de workshop Van speen tot game in de bibliotheek in Velserbroek. Ouders kunnen er terecht met al hun vragen op dit gebied. Vanuit de bieb sluiten we ook aan om ouders te laten zien wat nu handige apps en filmpjes zijn voor thuis. Ik leg mijn oor nog eens extra te luister bij het deel van het JGZ.
En we rekken stiekem de week nog een beetje op: donderdagochtend 28 november kun je online oefenen met het aanpassen van je zorgverzekering en je registratie in het nieuwe donorregister. Twee onderwerpen die handig online zijn te regelen. De bibliotheek staat Aan op online leren!
 

Boeken en bibliotheken; ik ben er dol op. Zelfs op vakantie kan ik het niet laten om een kijkje te nemen in de plaatselijke bibliotheek daar. Nieuwe inspiratie opdoen. Sfeer proeven. Even door de boeken bladeren en kijken wat het aanbod is.
Bibliotheek op het strand
Een aantal van mijn collega’s doet het ook. Dan krijgen we weer een appje vanuit een zonovergoten land ver weg, waar bijvoorbeeld een bibliotheek op het strand is. Compleet met strandstoelen en zitzakken. Je zou er zo bij gaan zitten.
Spelletjes in de bieb
Dit jaar was ik op vakantie in een klein dorpje in de Elzas. Ook daar ben ik de bibliotheek binnengelopen. Het zag er prachtig uit: veel boeken, veel licht en een fijne sfeer. Jongeren waren er aan het gamen en er was zelfs een ruimte ingericht met allerlei bordspellen. Mijn dochter en ik hebben er een potje memory gespeeld. Zij won, trouwens.
Puzzelen
Maar er was nog meer. Op een tafel middenin de bieb lag een half afgemaakte grote puzzel van 1000 stukjes. Ik heb een tijdje op een bankje toegekeken en af en toe kwam iemand een puzzelstukje leggen. En mensen raakten er met elkaar in gesprek. Zo simpel kan het zijn: samen een puzzel maken en er ontstaat verbinding en ontmoeting. Ik houd dit idee in mijn achterhoofd. Samen met nog wat andere ideeën die ik daar heb opgedaan.
Heb je ook nog ideeën voor onze bibliotheek, al dan niet opgedaan bij andere bibliotheken? We horen het graag. Je kunt je ook opgeven voor het Biebpanel. Aanmelden kan via onze website. Ik ben benieuwd!
 

“Uhuhuh, mama, ik heb geplast!” De zindelijkheidstraining van dochterlief is in volle gang. Met het mooie weer ging het als vanzelf, maar nu het weer wat minder wordt, gaan we binnen aan de slag. Soms gaat het goed, maar soms ook niet, zoals nu. We staren allebei naar het plasje dat in het hoekje van de keuken ligt. Naast haar potje… “Dat geeft niet lieverd, dat kan gebeuren”, stel ik haar gerust.
Prentenboeken met thema
“Mama, heb ik al geplast? We gaan door met de zindelijkheidstraining. Dochterlief zit twee seconden op haar potje om direct op te springen en te kijken of er al een plasje in zit. Zo gaat dat al een tijdje. “Nee, lief”, zeg ik, “je moet het zelf doen en als je een geluid in je potje hoort, dan heb je geplast. “Geluid? Wat voor geluid?” Ze kijkt me vragend aan. Tja, hoe leg ik dat uit… opeens schiet me weer een boekje te binnen dat gaat over het potje en beesten die muziek maken als ze op het potje zitten. Het heet Potjesmuziek, van Guido van Genechten. Gelukkig is er nog een exemplaar te leen in de bieb. Zo fijn dat er voor elk thema wel een prentenboek in de bieb is te vinden.
We lezen het samen op de bank. Ze mag op de knopjes drukken. We horen Olie de Olifant een waterval in zijn potje uitstorten, Rafaëlla de Giraf haar winderige tonen lang aanhouden en Kobe de Haas zijn keuteltjes kort en droog in z’n potje laten vallen. Alle dieren maken samen een heus concert van hun potjesbezoek. En of het toeval is? ’s Middags geeft ze aan dat ze moet plassen en plast ze keurig netjes in het potje. Het boekje heeft indruk gemaakt, want ze vraagt me welk liedje ze heeft geplast.
Spinazie
’s Avonds tijdens het eten vertelt ze aan papa over de geluiden en de muziekjes uit het boek en dat ze op het potje heeft geplast. We eten spinazie. Ze is niet zo’n spinazie-fan, maar ik heb haar verteld dat ze er spierballen van krijgt. “Wat krijg je ook alweer van spinazie?” vraag ik haar. Ik verwacht dat ze “spierballen” gaat zeggen, maar mevrouw vertelt vol trots: “groene poep!” Had ze van papa geleerd…

“En de volgende is… nummer 12!!” De ene helft van de groep begon te strepen, de andere helft te balen. “BINGO!” gilden de gelukkigen als dit hét nummer was wat ze nog moesten om een volle kaart te krijgen. Elk jaar, tijdens de familieweekenden, speelden we bingo met de hele familie. Mooie herinneringen: stiekem alvast op de prijzentafel kijken en hopen dat je als eerste bingo had zodat je het mooiste prijsje kon pakken. Trots als een pauw als het lukte, diep verdriet als nét iemand je voor was… Oom Piet was de bingomeester. Met z’n zware, diepe stem kon iedereen hem altijd goed horen. Zelfs het kampeerveld achter ons kon meegenieten.
Nog steeds is de bingo hét hoogtepunt van de familiedag. Uiteraard met oom Piet aan het roer vande bingomachine. Geen bingomolen meer, maar een heus elektrisch exemplaar. De generatie na ons doet al net zo fanatiek mee.

Zomerbingo in de bieb
Ik vind het dan ook heel leuk dat we deze zomer in de bibliotheek bingo spelen. Niet met nummertjes, maar met opdrachten. Kinderen kunnen kiezen uit drie verschillende bingokaarten: één voor plaatsen waar je je boeken hebt gelezen, één voor het soort boek en één voor de verschillende manieren hoe je een boek leest. Vooral die laatste werkt me op mijn lachspieren. Eén van de opdrachten is “Kwaak na elke zin die je leest”. Ik zie het al voor me: zit je lekker in je tent, hoor je naast je een hele hoop gekwaak. Maar hé, je kunt ‘m wel afstrepen. Of, zoals één van onze leden opmerkte: “maar als ik in mijn pyjama met een baby-stem van voor naar achter zing en ik dans erbij, dan heb ik dus al bingo en mag ik een prijsje ophalen? ”Ja”, dacht ik, heel slim, jij komt er wel!”
Je kunt nog steeds meedoen met de bingo. Kom snel naar de bieb, scoor de bingokaart, lees en kom dan met je kaart terug voor een mooie prijs. En alvast een nieuwe opdracht voor op de kaart voor volgend jaar: Net zo praten als oom Piet!

Mijn zwangerschapsverlof is ten einde en de roze wolk waar ik de afgelopen tijd op zat is geland. Ik mag weer aan de slag. Gesprekken voeren met klanten over leuke boeken, voorleesactiviteiten bedenken voor de allerkleinsten, contact met collega’s en nieuwe ideeën bedenken; ik heb het stiekem toch wel een beetje gemist.

Een lijk in de bieb?
Op mijn eerste werkdag kreeg ik direct de schrik van mijn leven: er lag zowaar de omtrek van een lijk middenin de bieb! Wat was er gebeurd?! Een klant die een zwaar boek op z’n hoofd had gekregen? Of iemand die een vergiftigd kopje koffie had gedronken? Voordat mijn fantasie verder met mij op de loop ging werd ik uit de droom geholpen door mijn collega’s: er was een heus moorddiner gepland tijdens de Spannende Boeken Weken. Op woensdagavond 19 juni losten 15 detectives de moord op de ongenode gast op tijdens een smakelijk driegangen-diner, verzorgd door restaurant Van der Meer. De deelnemers speelden allemaal een rol, er kwam dus ook wat theater bij kijken. Ik kon er helaas niet bij zijn, maar ik heb hilarische foto’s en filmpjes voorbij zien komen. Voor herhaling vatbaar, bij de volgende editie ben ik erbij!

Spannende boeken in Vakantiebieb
Met alle roze wolk-hormonen in mijn lijf vond ik overigens het keukentrapje al spannend, laat staan het kijken of lezen van een goede detective. Ik kon ze echt niet lezen, terwijl dat doorgaans mijn favoriete genre is. Maar inmiddels ligt het eerste spannende boek op mijn nachtkastje. Of eigenlijk de eerste vijf, want ze staan op mijn tablet. De gratis Vakantiebieb-app is vanaf 1 juli weer geopend, dus volop spannende boeken die ik overal kan lezen. En dat is dan weer makkelijk als de baby een onrustig nachtje heeft!
En wie was nu de moordenaar van de ongenode gast? Dat blijft een mysterie…
 

De beste wensen voor 2019!
Dé standaardvraag die altijd gesteld wordt in deze periode is ‘heb je nog goede voornemens?’. Mijn standaardantwoord daarop is ‘nee’. Tot dit jaar. Ik verwacht binnenkort mijn tweede kindje. Cliché maar waar, maar mijn goede voornemen is om dit tweede spruitje gezond op de wereld te zetten.

Nationale Voorleesdagen
Over een paar weken ga ik met verlof. Maar eerst nog de Nationale Voorleesdagen van 23 januari tot en met 2 februari. Bij veel bibliotheken, kinderdagverblijven, peuterspeelzalen en kleuterklassen zal er weer volop worden voorgelezen aan kinderen tussen 0 en 6 jaar onder het genot van een ontbijtje. Dit jaar staat het prentenboek van het jaar ‘Een huis voor Harry’ centraal. Harry is een kat die bijna altijd binnen zit. Vlinder Vera nodigt Harry uit om buiten verstoppertje te komen spelen. Dat wil Harry wel. Maar Harry raakt Vera kwijt, en daarmee ook de weg naar huis. Harry beleeft van alles op zijn zoektocht naar huis. Bij ons in de bibliotheek kunnen de kinderen deze avonturen terugzien tijdens de poppenkastvoorstelling van poppentheater Poppengrollen op woensdag 23 januari (IJmuiden) en vrijdag 25 januari (Velserbroek). Ik verheug me er al op en ik neem mijn kleine meisje gezellig mee.

Verlof
En daarna is het toch echt even ‘klaar’ met de bibliotheek en stort ik me volop op de voorbereidingen voor de komst van ukkie twee. Ik heb al een stapel boeken en dvd’s in gedachten die ik in de eerste weken wil lezen en zien. Of het er echt van komt met nog een peuterpuberdochter in huis is maar de vraag. Gelukkig heb ik sinds kort de Wise-app gedownload op mijn telefoon en kan ik heel gemakkelijk weer mijn boeken verlengen. Even uitstel…

Ik verheug me op mijn verlof, maar ik zal de bieb ook wel missen. De geintjes en grapjes met de collega’s, het contact met de klanten en het lekker neuzen in de nieuwe boeken die we wekelijks binnen krijgen. Voor dat laatste heb ik gelukkig wel een digitale oplossing: als je inlogt op de website van de bibliotheek kun je je aanmelden voor de aanwinstenmail. Wel handig, dan blijf ik via de mail toch nog op de hoogte van nieuwe leuke boeken.

Dit is dus ook voorlopig mijn laatste blog. Maar in de zomer ben ik weer van de partij. Bedankt voor het lezen en ik hoop jullie weer te zien en te spreken in de zomer. Tot dan!

Ongelofelijk: ik knipper een keer met mijn ogen en het jaar is alweer bijna om! Het heerlijk avondje van Sinterklaas staat voor de deur en het voelt als gisteren dat de kerstbomen van de gezamenlijke kerken in de bibliotheek stonden. Overigens staan zij er vanaf volgende week 8 december weer en wordt de bibliotheek in kerstsfeer omgedoopt.

Liever buiten spelen
Zo aan het einde van het jaar moet ik toch altijd weer even terugdenken aan wat er allemaal is gebeurd in 2018. Ik denk terug aan al die klanten die ik dit jaar heb gezien. Een paar springen eruit. Zo was er vlak voor de zomervakantie een jongen van een jaar of acht. Hij vroeg me eerst waar hij boeken kon vinden over een bepaald onderwerp, ik weet niet meer wat. Hij had informatie nodig voor zijn werkstuk. Op mijn vraag wanneer het af moest, zei hij “morgen”, om vervolgens te vragen of ik hem alsjeblieft wilde helpen met zijn werkstuk, want “dat scheelt weer tijd en dan kan ik weer lekker buiten spelen.” Ik heb maar vriendelijk bedankt!

Bijzonder gesprek
Of de keer dat er bij het voorlezen aan de allerkleinsten bij BoekStartPret een oma en haar kleinzoon kwamen. Ze hadden een privé-voorstelling, er waren geen andere kinderen. Tijdens het voorlezen viel ons al op dat het jongetje net iets anders reageerde. Zijn oma vertelde dat hij hoogsensitief is en niet zo goed tegen prikkels kan, maar dat ze juist wel dit soort dingen met hem doet en hij het achteraf ook heel leuk vindt. We hebben het er uitgebreid over gehad en dat zet mij ook weer aan tot nadenken over andere soorten activiteiten.

Leesplezier terug
Ik denk aan de mevrouw die heel graag e-books wilde lezen op haar e-reader. Ze was al aardig op leeftijd, maar het digitale wereldje schrok haar totaal niet af. Het lukte echter steeds niet om haar account voor e-books werkend te krijgen. Ze belde meerdere keren en kwam een paar keer langs. Uiteindelijk is het gelukt. Ze belde speciaal naar de bieb om dat te vertellen: “Ontzettend bedankt voor al jullie hulp, nu kan ik weer genieten van lezen. Ik kon de kleine letters niet meer goed zien, maar nu kan ik de letters vergroten en weer boeken lezen. Jullie hebben mijn leesplezier weer teruggeven.” Kijk, daar doen we het heel graag voor.

Heel veel lees- en kijktips
En dan denk ik aan alle korte en lange gesprekken die ik heb gehad met klanten over bepaalde boeken en dvd’s. Ik heb heel wat lees- en kijktips gekregen en mijn lees-kijk-wensenlijstje is inmiddels behoorlijk lang. Eens kijken wat ik allemaal weg kan krijgen tijdens de donkere dagen voor kerst: heerlijk met een dekentje, iets lekkers en een goed boek op de bank, ik verheug me erop! Ik wens iedereen alvast fijne feestdagen toe.

Vijftig boeken in één koffer

Mijn kleine meisje wordt binnenkort twee. Weer een mijlpaal bereikt: van baby naar dreumes en van dreumes naar peuter. Met een verjaardag voor de boeg wordt het ook weer eens tijd om haar speelgoedkast uit te mesten. Ik begin bij de boekjes. Ik heb ze eigenlijk niet opgeruimd sinds ze geboren is. Eerst maar de babyboekjes, daar kijken we eigenlijk niet meer naar. Ik kom een boekje over Bibi de Bij tegen. Eindeloos voorgelezen toen ze een keertje ziek was. Of het stoffen boekje van Dick Bruna over een schaapje, een hond en een koe. Dit boekje zat in haar BoekStartkoffertje. Eerst was het voor haar vooral een lekker boek en kon ze er heerlijk op sabbelen. Het begin van het ontdekken van boekjes, ook wel de exploratiefase genoemd. Later kreeg ze meer oog voor de inhoud. Een nieuwe fase bij het ontdekken van boekjes. Ze heeft tig keer het oor van de hond opgetild om te kijken of er iets onder zat. En iedere keer weer niets…

Dreumesboekjes
De babyboekjes zijn uitgezocht. Nu de boekjes doornemen van toen ze wat ouder was. Ik zie boekjes met dierengeluiden en boeken met flapjes . Sommige boekjes zijn letterlijk stukgelezen. Alleen maar goed, dan zijn ze goed gebruikt. Ah, daar kom ik mijn persoonlijke favoriet tegen, het boek ‘Nog even achter mijn oortjes kriebelen’. Het is een boek over een klein konijn, dat we samen naar bed moesten brengen. Een fantastisch interactief boekje van Jörg Mühle. Als mijn dochter in haar handjes klapte, had het kleine konijn op de volgende bladzijde de pyjama aan. Het leek wel tovenarij! Iedere avond gaf ze klein konijn een kusje voor het slapen gaan en mocht ze op het lichtknopje in het boek drukken. Een ideaal boek voor bij het naar bed brengen-ritueel.

Bijna-peuter boeken
Bovenop liggen de boeken die ze nu ‘leest’. Op dit moment zitten we volop in het boek ‘We hebben er een geitje bij’ van Marjet Huibers. Mijn dochter heeft dit boek zelf uitgekozen in de bibliotheek. Ze herkent alle beestjes uit het boek en zelfs de verschillende vogelsoorten kent ze al. En af en toe zegt ze letterlijk de tekst mee. Ze is nu in de fase beland dat ze door heeft dat er een begin en eind aan een boek zit. Ik kan ook niet meer even snel een paar bladzijden overslaan, want dat heeft ze direct door en dan krijg ik de wind van voren! ‘Toute mama!’ klinkt het dan.

Verschillende fasen in de leesontwikkeling van baby’s
Als een kersverse ouder de baby in komt schrijven bij de bibliotheek en het BoekStartkoffertje op komt halen, dan probeer ik ze ook mee te nemen in de verschillende fasen van het ontdekken van de boekjes en welk boekje past bij de verschillende fasen. Soms horen ouders voor het eerst dat je al kunt beginnen met zwart-wit boekjes laten zien aan je baby als die nog maar twee of drie maanden is.
Het opruimen is klaar. Ik mijmer vast vooruit; wat zal ze allemaal in haar volgende jaar gaan leren? En nog leuker, welke boekjes passen daar bij die haar voorbereiden op alle grote en kleine avonturen die haar nog te wachten staan? Ik verheug me daar op. Op het opruimen daarentegen…
P.S: ouders die nog een waardebon van BoekStart thuis hebben liggen en hun kindje (tot 1.5 jaar) nog niet lid hebben gemaakt van de bieb, opgelet! BoekStart bestaat dit jaar tien jaar en dat vieren we in bibliotheek Velsen graag mee! In één van de koffertjes zit een gouden wikkel verstopt. Deze gouden wikkel is goed voor een leuk verrassingspakket.

Vijftig boeken in één koffer
Ik ga op vakantie en ik neem mee… 50 boeken! En dat past, met al mijn andere spullen, in één koffer. Hoe kan dat? Speciaal voor de vakanties heb ik een paar jaar geleden een e-reader aangeschaft. Het duurde even voordat ik daar op over wilde stappen. Ik ben namelijk zo’n persoon die niet op het einde van het boek kan wachten en dus al na een paar hoofdstukken naar de laatste bladzijde gaat om te lezen hoe het afloopt. Zonde? Nee, ik blijf het boek spannend en leuk genoeg vinden om daarna weer het hoofdstuk op te zoeken waar ik ben gebleven. Ik kan er niets aan doen, ik ben gewoon té nieuwsgierig naar het einde.

E-books en de bibliotheek
Toen we een aantal jaren geleden op reis gingen en ik zo weinig mogelijk spullen op mijn rug wilde sjouwen, ben ik toch overstag gegaan en heb ik een e-reader aangeschaft. Nu ben ik er blij mee. Een goed boek om door te bladeren (lees: het einde al opzoeken voordat ik goed en wel ben begonnen in het boek) vind ik nog steeds het prettigst. Maar het is een fijn alternatief voor een lichte vakantietas. Of voor het slapen gaan. Scheelt weer een dik boek op je hoofd als je met boek en al in slaap valt…
Het fijne van lid zijn bij de bibliotheek is dat ik ook gelijk e-books kunt lenen, zonder dat daar extra kosten aan verbonden zijn. Dit gaat via de online bibliotheek, een onderdeel van de Koninklijke Bibliotheek. Via de online bibliotheek kun je ook luisterboeken downloaden en korte online cursussen volgen, zoals een computer- of een taalcursus. Je kunt dit ook allemaal op je tablet of computer doen.

Inloopspreekuur digitale bibliotheek
Toch is het niet altijd even gemakkelijk om voor de eerste keer een boek of cursus te downloaden. Dat merkten we toen we in de zomer veel vragen hierover kregen. Daarom organiseren we sinds eind september een gratis inloopspreekuur, iedere maandagmiddag van 14.00 uur tot 15.00 uur. Klanten kunnen met al hun vragen terecht bij Erik, één van onze vele topvrijwilligers waar we heel blij mee zijn. En niet alleen over de online bibliotheek, maar ook met vragen over onze website of de app van de bibliotheek. Dus eigenlijk over al onze digitale diensten die we aanbieden. Met enthousiasme helpt hij onze klanten graag.
Ik ga weer verder met mijn tas inpakken. Gelukkig nu meer ruimte voor een extra paar schoenen en mijn favoriete zomerjurkje. Leve de e-reader…

“Het is weer voorbij die mooie zomer. Die zomer die begon zo wat in mei”, zong Gerard Cox ooit. En inderdaad, het is alweer september en de vakantieperiode is ten einde. Dat is ook te merken in de Bibliotheek. Langzamerhand wordt het steeds drukker en de eerste activiteiten in de Bibliotheek beginnen weer.
Toch lag niet alles stil wat betreft activiteiten. In de vakantie hadden we een leuke actie voor kinderen, namelijk ‘klooien met kinderboeken’. Het ‘klooien’ bestond uit het maken van opdrachten, die op een aantal uitgekozen boeken waren geplakt. Zo was er een opdracht om een verrekijker te maken bij het boek ‘Aapjes kijken’ en moest je je beste goocheltruc laten zien bij het boek ‘Konijnen goochel je niet terug’. Als je het boek had gelezen en de opdracht had gemaakt, dan kon je een stempel verdienen. Bij een volle stempelkaart mochten de kinderen een cadeautje grabbelen.

Kunstwerken

Ik heb een paar mooie kunstwerken voorbij zien komen. Zo maakte een meisje van 8 een prachtige tekening van een geit bij het boek ‘Oma ontsnapt’ en zag ik een mooi getekende robot voorbij komen, die uit het boek ‘Botje en co’ kwam. Alle energie en tijd die de kinderen erin hebben gestoken om mooie dingen te maken, leuk om te zien! En niet geheel onbelangrijk: ze zijn door blijven lezen in de vakantie. Dat was de opzet van de actie. Een tijd geleden las ik een onderzoek waaruit bleek dat kinderen steeds minder lezen. Vooral jongvolwassenen. Dat is zo zonde. Met een boek kun je je even helemaal in je eigen wereld terugtrekken. Het prikkelt de fantasie en is ook nog eens heel goed voor de taalontwikkeling. Hopelijk volgend jaar weer een dergelijke leuke actie met nog meer mooie kunstwerken.

Bianca en Snelle Jelle

Ik vond het als kind heerlijk om te lezen. Ik ging helemaal in de verhalen op. Vooral de boekjes van Bianca. Dat ging over een meisje dat heel goed kon paardrijden en met haar paardrij-vriendinnen heel wat spannende paardenavonturen beleefde. Dat wilde ik ook! En dat terwijl ik ‘in het echt’ helemaal niets met paarden heb. Of de boeken van Snelle Jelle. Dat ging over een jongen die goed kon voetballen. Als ik die boekjes las, waande ik me voor even een topvoetballer. En dat terwijl ik, op z’n zachtst gezegd, niet echt balgevoel heb… Laatst kwam ik deze boeken tegen in de bibliotheek. Voor mij even terug in mijn kindertijd. Ik ben benieuwd of de kinderen van nu dat ook zullen zeggen over tig jaar tijd als ze hun favoriete boeken van vroeger weer terug zien.
Binnenkort worden de kunstwerken van de actie ‘klooien met kinderboeken’ tentoongesteld in de Bibliotheek. Komt dat zien! En werp dan vooral nog een blik op de kinderboeken, wie weet zie je nog oude boeken terug uit de kindertijd!

De computer en internet. Voor mij dagelijkse kost en net zo vanzelfsprekend als de vaatwasmachine en de droger. Kan ik ook niet meer zonder. Dat het voor veel mensen niet zo vanzelfsprekend is kwam ik achter toen ik in maart de cursus Digisterker mede mocht organiseren. In deze cursus leren de deelnemers alles over het gebruik van Internet. Uiteraard wordt er ook uitgebreid stilgestaan bij de veiligheid. Je kunt zoveel met Internet, maar het is wel handig als je weet hoe het (veilig) moet. Dat er nog veel over valt te leren bleek wel uit het aantal aanmeldingen: de eerste aanmeldingen stroomden al snel binnen en de groep zat helemaal vol.

Kans

Voorafgaand aan deze cursus tijdens de intake ontmoette ik een exotische dame. Algauw hadden we het over haar motivatie om mee te doen aan de cursus. Ze vertelde me dat haar zoon haar had aangespoord om nu toch echt meer zelf met de computer te gaan doen. Vroeger deed haar man het werk op de computer, maar sinds zijn overlijden moet ze het zelf doen. Ze is hier niet geboren. Toen ze hier kwam heeft ze het pittig gehad, maar ze is o zo dankbaar voor de kansen die ze hier nu krijgt. Zo ook de computercursus Digisterker die we aanbieden. Ze wil zo graag leren, maar kan wel een steuntje in de rug gebruiken. Ik heb een halfuur uitgetrokken voor de intake, maar dit wordt wel het dubbele. Het is eigenlijk tijd voor lunch, maar met liefde geef ik voor dit soort gesprekken mijn pauze op.

Training

Tijdens één van de lessen kom ik een uur meedraaien. Negen deelnemers luisteren vol aandacht naar de trainers en gaan daarna zelf aan de slag. Ze oefenen met hun DigiD en weten inmiddels hoe ze bijvoorbeeld hun verhuizing online kunnen doorgeven aan de gemeente. Mooi om te zien dat ze er helemaal voor gaan. Na afloop maak ik een praatje met de exotische dame. Ze is heel blij dat ze deelneemt aan de cursus, het geeft haar meer zelfvertrouwen. Ze is nu veel minder angstig dat ze iets verkeerds doet op de computer. Mooi, het doel van de cursus is voor haar bereikt.

Certificaat

Na vier lessen zie ik een foto van de groep terug. Een stralende exotische dame staat op de foto met haar certificaat. Later krijg ik nog een mailtje van haar, helemaal zelf gelukt met versturen. Ze is trots en ik… ik ook!
Na de zomer gaan we weer starten met nieuwe cursussen Ik kijk al uit naar de intakegesprekken , benieuwd welke mooie verhalen ik weer mag horen.

“Boekje, boekje!” Mijn kleine meisje van 1.5 jaar laat me duidelijk weten wat ze wil. Een boekje lezen… voor de zoveelste keer vandaag. Ik zucht, ik zit net zelf met een boek op de bank in het zonnetje. Vooruit dan maar, dat koppie van haar kan ik ook niet weigeren. Ze kijkt zo intensief naar de plaatjes en gaat op in het verhaaltje over een tijger die slaapt en waar de andere dieren langs moeten zonder dat de tijger wakker wordt… samen helpen we de dieren voorbij de tijger door de tijger in slaap te wiegen en te aaien over de neus.

Eigenlijk moet ik blij zijn met alle boekjes die ze met me wil lezen. Voorlezen doen we al vanaf de tijd dat ze een baby was. Ook voor mij was het als kind al vanzelfsprekend om voor te worden gelezen, maar in veel gezinnen wordt dit niet of nauwelijks gedaan. Dat is jammer: naast dat het gezellig is, is het ook heel goed voor de ontwikkeling van de woordenschat. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat kinderen die op jonge leeftijd (en je kunt niet vroeg genoeg beginnen) worden voorgelezen een voorsprong hebben met taal bij het begin van de basisschool. En dat is weer heel goed voor de algemene ontwikkeling.

Aan het einde van de dag, na een middag spelen, zit ze op de bank en leest ze helemaal ‘zelf’ een boek. Het grote boek op haar knietjes. Weliswaar op de kop, maar toch. Blij bedenk ik me dat ik nu ook tijd heb om mijn boek te gaan lezen, wie weet kan ik nu eindelijk het spannende einde uitlezen. Maar waar is mijn boek? Ik kijk nog eens en zie dan pas dat m’n dochter mijn boek ‘leest’! Het einde van mijn boek blijft dus nog even spannend…